دانلود مقاله آثار تاريخي اصفهان

بخشهايي از متن:

ميدان امام

توضيحات دانلود

برچسب ها : مقاله بررسي آثار باستاني اصفهان , دانلود مقاله آثار تاريخي اصفهان

بخشهايي از متن:

ميدان امام

در محل اين ميدان (قبل از آنكه شهر اصفهان به پايتختى صفويه انتخاب شود) باغى وسيع به نام نقش ‏جهان وجود داشته است. در دوره شاه‏ عباس اول، آن باغ را تا حدود امروزى آن وسعت داده و در اطراف آن مشهورترين و عظيم‏ ترين بناهاى تاريخى اصفهان به وجود آمده است. مساحت اين ميدان حدود 85 هزار متر مربع مى‏باشد. در دوره شاه‏ عباس و جانشينان او اين ميدان محل بازى چوگان و رژه ارتش و چراغانى و محل نمايشهاى مختلف بوده است. دو دروازه‌ سنگي‌ چوگان‌ در شمال‌ و جنوب‌ اين‌ميدان‌ تعبيه‌ شده ‌است‌.طول اين ميدان از شمال به جنوب بالغ بر 500 متر و عرض آن در حدود 150 متر است. به عقيده عموم سياحان خارجى ميدان شاه يكى از بزرگترين ميدانهاى جهان است. ميدان نقش جهان شاهد بسيارى از خاطرات تاريخى ايران درچهار قرن اخير بوده است. خاطرات زندگى شاه عباس كبير و جانشينان او تا آخر عهد صفويه بااين ميدان بزرگ تاريخى به هم آميخته است .

...

آتشگاه

كوه كم ‏ارتفاعى است در هشت كيلومترى مغرب اصفهان، كه قسمت بالاى آن را ويرانه‏ هايى از خشت ضخيم و محكم تشكيل داده و به گفته مورخين يكى از آتشكده‏ هاى معروف اصفهان بوده است. اگرچه تعيين تاريخ قطعى ساختمان مشكل مى‏نمايد، ولى آنچه مسلم است از دوره ساسانى جديدتر نمى‏تواند باشد.

بر روي كوه كوچكي به فاصله 20 كيلومتري از سوي باختر اصفهان و در جلگه با صفاي فرح انگيز قرب و مشرف بر رودخانه زاينده رود عمارات ويران و آثاري قرار دارد كه به احتمالي به دوره اشكاني و به زعم قوي متعلق به دوره ساسانيان است . موقعيت محلي از اين باب كه زردتشتيان قديم آتش مقدس را همواره در جايي قرار مي داده اند كه در ديدگاه مردم باشد و ديگر كيفيت و نقشه ساختمان و مصالحي كه در آن به كار رفته و شهرت اين محل بر حسب وجود منابع بسيار به آتشگاه همه و همه نشان مي دهد كه برروي اين كوه يكي از آتشگاههاي زردشتي وجود داشته است و در روي بلندي بر همه جا اشراف داشته است . مصالح ساختمان آن اگر چه گل وخشت است ولي باز هم قدمت وكهولت از آن پيداست .

حمزه اصفهاني از مورخان بزرگ قديم كه كتاب تاريخ اصفهان او سخت معروف است به ساختن سه آتشكده از طرف بهمن پسر اردشير اشاره مي كند و مي گويد يكي در قلعه ماربين به نام شهر اردشير و دو ديگر به نام زروان اردشير و مهر اردشير كه در دو ناحيه دارك و اردستان ساخته است . مفضل بن سعد مافروخي در رساله محاسن اصفهان خود پس از وصف اديبانه و دلنشيني از ماربين و متنزهات و طراوتها و زيباييها آن مي گويد : در اين ناحيت چهار باغ وسيع و زيبا قرار دارد يكي به نام ولاشان و ديگري به نام كوهان (اين دونام امروز به دو قريه نزديك به محل آتشگاه اطلاق مي شود ) و در قلعه اي در ماربين آتشكده بيت النار قرار دارد كه بهشتي (باغستانهايي ) در جلو آن است .

در اينجا مجال سخن براي ما تنگ است ولي همين قدر مي گوييم كه ديوارهاي برآورده با خشت خام به طول و عرض40 سانتي متر و ضخامت 14 سانتي متر با ملاط گل و لابه لاي آنها حصير مصالح اين ساختمان را كه تا امروز هزار سال بيشتر است و در مقابل حوادث مقاومت كرده است تشكيل مي دهد عرض عظيم اين ديوارها تنظيمات معماري و هندسي آنها و شباهتي كه به هر حال آثار باقي مانده با نقشه هاي آتشگاههايي دارد كه در دست است وجود آتشگاه را در اينجا تاييد مي كند و گفتار محقق معروف ماكسيم سيرو كه معتقد شده است . آتشگاه فعلي اصفهان يكي از قصور شاهزادگان ساساني بوده است را مردود مي شمارد .

پيش از اينكه سخن خود را درباره آتشگاه به پايان ببريم مي گوييم كه در دور بر اصفهان ديه هايي هست كه به نحوي با آتش و آتشگاه مرتبط بوده اند و شايد اين ديه ها بر اين آتشگاه وقف بوده است .

شايسته ذكر است كه در ده نقطه ايران و از جمله اردبيل و كهگليويه امكنه اي به نام آتشگاه ناميده مي شود كه من از كم و كيف آنها آگاه نيستم باز قابل توجه است كه 25 محل در اطراف ايران نام آتش را به نحوي بر خود دارند .از جمله مثلاً آتشان (جيرفت ) آتش خسرو (اهر) آتشكده (زابل و محلات ) و دو آتشكده (بيرجند )و آتشگان (مشهد) .

جلفاى اصفهان و آثار تاريخى آن

ارامنه مقيم جلفاى اصفهان در ساحل جنوبى زاينده رود فرزندان ارامنه‏اى به شمار مى ‏روند كه در دوره پادشاهى شاه عباس اول به فرمان آن شهريار از مسكن اصلى خود جلفا در كنار نهر ارس به پايتخت وى كوچ داده شدند. توجه مخصوص شاه عباس به ارامنه اصفهان سبب شد كه ارمنيان شهرهاى ديگر ايران نيز به اصفهان روى آوردند و در اندك زمانى بر جمعيت و وسعت جلفا افزوده شده و چون از پرتوكار و تجارت ثروتمند شدند به ساختن خانه‏ها و كاروانسراها و كليساهاى بزرگ همت گماشتند از آن جمله خواجه نظر از بازرگانان معتبر جلفا دو كاروانسراى بزرگ بنيان گذاشت و نزديك هفت هزار تومان به پول آن زمان صرف اين كار كرد. يكى ديگر از تجار بزرگ ابريشم به نام خواجه آوديك نيز در جلفا كليساى زيبايى ساخت كه با چراغها و قنديلهاى زرين و سيمين و تابلوها و تصاوير گرانبها زينت يافته و تمام مخازج آن را در حيات خود به عهده گرفت. اين كليسا كه در زمان شاه عباس به نام كليساى آوديك معروف بوده امروز در حاشيه خيابان نظر و ميدان جلفا قرار دارد و به نام كليساى مريم معروف شده است.

 شادرن تاجر و جهانگرد فرانسوى كه نزديك چهل سال پس از مرگ شاه عباس بزرگ در زمان شاه سليمان صفوى به اصفهان آمده درباره جلفا مى‏نويسد كه بزرگترين محلات خارج شهر اصفهان است كه يك فرسنگ طول و يك فرسنگ عرض دارد و از دو قسمت تشكيل مى‏شود يكى جلفاى قديك كه در زمان شاه عباس اول ساخته شده و ديگرى جلفاى نو كه از آثار دوره سلطنت شاه عباس دوم است. جلفاى نو از هر جهت بر جلفاى كهنه برترى دارد زيرا كوچه‏هاى آن وسيع و مستقيم و پردرخت است. جلفا پنج كوچه بزرگ دارد كه امتداد آنها از مشرق به مغرب است. بازارى خوب با چند حمام و دو كاروانسرا و يك ميدان و يازده كليسا دارد. در جلفا از 3400 تا3500 خانه هست. خانه‏هاى كنار زاينده رود را بسيار عالى و زيبا شبيه به عمارات سلطنتى ساخته‏اند. شاه عباس اول و شاه صفى كه به ارامنه توجه خاص داشتند مكرر به خانه‏هاى ايشان مى‏رفتند.

 ...

برخي از آثار بررسي شده :

ميدان امام

مسجد امام

‏مسجد شيخ‏ لطف الله

مسجد جمعه

عالي ‏قاپو

كاخ چهل‏ستون

كاخ هشت‏ بهشت

مدرسه چهارباغ

گردشگاه چهارباغ

سي و سه پل

پل خواجو (پل شاهى)

پل شهرستان

پل مارنان

پل جويى

كليساى وانگ

منارجنبان

آتشگاه

و ديگر آثار ...