مباني نظري و پيشينه پژوهش گردشگري
در 47 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت docx
توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)
همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه
توضيحات نظري كامل در مورد متغير
پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه
رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب
منبع : انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)
نوع فايل: WORD و قابل ويرايش با فرمت docx
قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه
يكي از عوامل مهم و مؤثر در پويايي اقتصاد و توسعه پايدار هر كشور، گردشگري ميباشد. بررسي تاريخ سفر از سده هاي گذشته مؤيد آن است كه انسانها به انگيزه هاي گوناگون همچون تجارت، آموزش، زيارت و انجام امور مذهبي، ماجراجويي و نيز انجام وظايف سياسي به سفر مي پرداخته اند (صدر ممتاز و آقا رحيمي،1389 ،517). رشد شتابان گردشگري در جهان و منافع حاصل از آن، توجه ويژه دولتها و برنامه ريزان را موجب گرديده و شكل گيري شيوه هاي جديد سياست گذاري در اين زمينه را به دنبال داشته است. كشورهاي پيشرفته دنيا پيش از ديگر كشورها به اهميت گردشگري پي برده و برنامه ريزي هاي گسترده اي براي رشد همه جانبه آن انجام داده اند. گردشگري ميتواند در بسياري از كشورهاي در حال توسعه كه منابع اقتصادي چنداني ندارند، به مهمترين منبع اقتصادي اين كشورها تبديل گردد. به همين سبب اكثر كشورهاي در حال توسعه، در زمينه توسعه گردشگري، برنامه ريزيهاي مختلفي را شروع كرده اند. گردشگري از ابعاد مختلف، ميتواند آثار مثبت و منفي متعددي به دنبال داشته باشد؛ از جمله آثار مثبت آن ميتوان به ايجاد اشتغال، افزايش فرصتهاي سرمايه گذاري، بهبود كيفيت زندگي، رشد فرهنگي، تقويت ارزشها و سنن محلي، توسعه زيرساختها، حفاظت از سايتهاي تاريخي و اكولوژيكي، توسعه مهارت هاي برنامه ريزي و نظاير آن اشاره نمود. در كنار آثار ياد شده، گردشگري اگر به خوبي مديريت و كنترل نشود، ميتواند آثار منفي زيادي به همراه داشته باشد كه از آن جمله ميتوان از انواع آلودگي ها، تهديد فرهنگ محلي، صدمات وارده بر محيط زيست، گسترش بيماريها، شلوغي و مصرف گرايي اشاره نمود (اسماعيل زاده و همكاران، 1390 ،120). واژه توريسم(گردشگر)، نخستين بار در سال 1811 در مجله اي به نام اسپورتينگ آمده است. از دهه 1970 مطالعات مربوط به صنعت توريسم به مفهوم امروزي خود جايگاه خاصي در ميان ساير علوم دانشگاهي به وجود آورده است و امروزه توريسم يكي از اميدبخش ترين فعاليت هايي است كه از آن به عنوان گذرگاه توسعه ياد ميشود. گردشگري يكي از رشد يافته ترين صنايع نيمه دوم قرن بيستم بود و اغلب به عنوان كليد يا رمز رشد اقتصادي، چه در كشورهاي توسعه يافته و چه كشورهاي در حال توسعه به كار رفت(ضرابي و پريخاني،1389، 38). با توجه به اهميت صنعت گردشگري، علاوه بر عوامل فرهنگي، اجتماعي و سياسي، عوامل محيط طبيعي نيز نقش مهمي را در توسعه گردشگري و همچنين جذب گردشگر ايفا ميكنند(رنجبر و همكاران، 1389، 80). گردشگري از مهمترين فعاليتهاي انسان معاصر است كه همراه با به وجود آوردن تغييراتي شگرف در سيماي زمين، اوضاع سياسي و اقتصادي و فرهنگي، منش و روش زندگي انسانها را دگرگون ميسازد. به استناد تعاريف سازمان جهاني جهانگردي، پيشنياز توسعه پايدار گردشگري، تلفيق و هماهنگي اهداف اقتصادي و زيست محيطي و نيز اجتماعي و فرهنگي است. اين امر متضمن تأمين منافع درازمدت جامعه ميزبان، گردشگران مهمان و حفاظت از منابع طبيعي و ميراث فرهنگي است(كرمي دهكردي و كلانتري،1390 ، 2). گوسلينگ و همكاران (2005) بهرحال، به طور كلي گردشگري به عنوان يك صنعت بسيار مصرفي با سهم قابل توجهي از مقصد عامل در مقادير مطلوب كمتر بهره وري سازگار با محيط زيست نسبت به متوسط جهاني مشاهده مي شود(كان و هونگ بينگ ،2011 ،1974). موليس (1998)، جينوس و انور (2000) و ريچي و جيو (1987) رويدادهاي مهم و جشنواره ها در حال حاضر به طور گسترده اي با درخواست تجديد نظر گردشگر در استراتژي هاي بازاريابي برجسته از مليت هاي مختلف هستند( استوكز ، 2006 ، 683). چوي و همكاران (1999) و اسنپنجر و همكاران (2003) خريد يكي از فراگيرترين فعاليت هاي درگير اوقات فراغت توسط گردشگران است(يوكسل ،2007، 58).گردشگري عبارت است از گذران اختياري مدتي از اوقات فراغت خويش در مكاني غير از محل سكونت دائمي به قصد التذاذهاي گردشگري. گردشگري فعاليتي چند منظوره است كه در مكاني خارج از محيط عادي گردشگر انجام ميگيرد و مسافرت گردشگر بيش از يك سال طول نمي كشد و هدف تفريح، تجارت و يا فعاليتهاي ديگر است(سازمان جهاني گردشگري، 1997). بررسيها حاكي از آن است كه گسترش دامنه مطالعه تأثيرات و پيامدهاي گردشگري به دهه 1960 باز مي گردد كه تأكيد آن بر رشد اقتصادي به عنوان شاخص توسعه ملي بود، و براساس توليد ناخالص ملي و نرخ اشتغال و همچنين ضريب تكاثر اندازه گيري ميشد. در دهه 1970، تأثيرات گردشگري بر موضوعات و مسائل اجتماعي و فرهنگي گسترش يافت و در ادامه، با شكل گيري و بروز برخي از مشكلات همچون تبعات محيطي گردشگري، به نگراني و دغدغه اصلي محققان گردشگري در دهه 1980 بدل گرديد؛ و بدين ترتيب حركت از تحليل آثار رشد اقتصادي به آثار اجتماعي و اكولوژيكي تغيير يافت. اين تغيير رهيافت در دهه 1990 با تحليل تأثيرات پيشين گردشگري ادغام گرديد و نوع گردشگري نيز مدنظر قرار گرفت، به طوري كه حركت از گردشگري انبوه به گردشگري پايدار در اشكال اكوتوريسم، گردشگري ميراث و گردشگري جامعه محور تغيير داده شد(رضواني و همكاران، 1390، 36).
...
2-2-11: جمع بندي از مباني نظري پژوهش
با توجه به اهميت وجود گردشگر و صنعت گردشگري كه در اين فصل به آن اشاره شد، هدف اين پژوهش طراحي مدلي است كه بتوان از طريق آن گردشگري را در كشور به طور قوي احيا و يا بازسازي نمود و موجبات جذب دو چندان گردشگران را مهيا كرد. بر اين اساس، هدف اين پژوهش طراحي سيستم گردشگري پايدار بر پايه بازاريابي پايدار در سال 1392 است. به نظر ميرسد ارائه پژوهشي كه بتواند ارتباط بين گردشگري و بازاريابي درست و قوي در زمينه گردشگري و هركدام از اين متغيرهاي موثر را اندازه گيري نمايد، ميتواند مفيد واقع شود.
2 -3: پيشينه پژوهش
علي رغم جستجو و پيگيريهاي مداوم در كتابخانه هاي دانشكده هاي مختلف و نيز در مركز اطلاعات و مدارك علمي ايران (وابسته به وزارت علوم و تحقيقات و فنآوري) دراين موضوع بخصوص و با اين مدل استفاده شده در اين پژوهش، تحقيقي در داخل كشور و در بانكهاي دولتي و خصوصي مشاهده نشد. اما در موضوع هاي مشابه تحقيقاتي انجام شده كه در ذيل به آنها اشاره شده ميشود.
2-3-1: پيشينه داخلي
دادورخاني و نيك سيرت(1389) در پژوهشي به تدوين استراتژي يا راهبرد مناسب براي توسعه طبيعت گردي پرداختند نتايج حاصل از آن نشان مي دهد عوامل زيست محيطي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي برتوسعه طبيعت گردي تاثير مثبت دارد.
افتخاري (1385) با بكارگيري مدل SWOT براي توسعه گردشگري روستايي در دهستان لواسانات كوچك ثابت كرد كه آستانه آسيب پذيري نقاط روستايي به علت گردشگري بودن بسيار بالا است و نيازمند بازنگري و ارائه سياستهاي مناسب در جهت رفع محدوديتها و استفاده از مزيت هاي نسبي موجود ميباشد.
ياوري و طغياني(1384)، موانع و مشكلات صنعت گردشگري در ايران را بررسي نموده كه وضعيت گردشگري در نواحي روستايي را نيز در بر مي گيرد،آن ها به نارسايي هاي صنعت حمل و نقل به عنوان مهمترين زيربناي گردشگري اشاره كرده و بر اين باورند كه كمبودهاي آن مخصوصاً در كيفيت عرضه اثرگذار است. هم چنين بايد توجه داشت كه گردشگري كشور بدليل ضعف ها در بخش خدمات و موانع متعدد فرهنگي قابل رقابت با كشورهاي پيش گام در عرصه گردشگري نميباشد.
مدهوشي و ناصرپور (1382)، با ارائه پژوهشي به اين نتيجه رسيدند كه بين تعداد مراكز تصميمگيري و توسعه نيافتگي صنعت گردشگري، ضعف بازاريابي و توسعه نيافتگي، ضعف امكانات زير بنايي و خدمات گردشگري و توسعه نيافتگي و بالاخره فقدان فرهنگ پذيرش گردشگر و توسعه نيافتگي صنعت گردشگري رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد.
رضواني(1382)، در پژوهشي در شمال تهران به اين نتيجه رسيد كه گسترش گردشگري به صورت خود جوش و فاقد نظارت و برنامه ريزي بوده است. لذا پيامدهاي نامطلوبي مانند مهاجرت همراه با كاهش جمعيت دائمي روستاها، بروز تضاد و دوگانگي اجتماعي بين جامعه ي ميزبان و ميهمان،تغيير كاربري اراضي كشاورزي و باغات به خانه هاي دوم، ركود فعاليتهاي كشاورزي و دامداري، آلودگي آب رودخانه ي جاجرود و سدلتيان، زباله ريزي و تخليه فاضلاب را در پي داشته است.
...
برچسب ها : مباني نظري و پيشينه پژوهش گردشگري , مباني نظري و پيشينه پژوهش گردشگري